দৰ্শকক Pushpaৰ গুৰুত্ব সোঁৱৰাই দিলে আল্লু অৰ্জুনে,কিন্তু কিয়?

আল্লু অৰ্জুনে তেওঁৰ আগন্তুক চৰ্চিত ছবি পুষ্পা ২ৰ ট্ৰেইলাৰ মুকলিৰ বাবে পাটনাক কিয় বাছি লৈছিল সেই প্ৰশ্নক লৈ চৌদিশে বিতৰ্ক চলিছে। আনহাতে তেওঁৰ ট্ৰেইলাৰত পুষ্পাই নিজকে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আৰু লগতে ডাঙৰ ব্ৰেণ্ড বুলিও কয়। পাটনা গান্ধী ময়দানত ট্ৰেইলাৰ মুকলি অনুষ্ঠানত সমবেত হোৱা ৰাইজৰ ছবি আৰু ভিডিঅ’ আমোদজনক মন্তব্যৰে ছ’চিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰা হৈছে। ঐতিহাসিক গান্ধী ময়দানত বিহাৰ মানুহৰ ঐতিহাসিক ভিৰ। মূলতঃ তেওঁ আছিল চিনেমা প্ৰেমী। ঝুকেগা নহী… সংলাপটো দি দাড়িৰ তলত হাত দিয়াৰ অনন্য শৈলীৰে অনুৰাগীসকলৰ মন মুহিছিল।

এই বছৰৰ বহু প্ৰত্যাশিত ছবিৰ তালিকাত শীৰ্ষত আছে আল্লু অৰ্জুনৰ ছবি। অনুৰাগীসকলে আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি আছে ‘পুষ্পৰাজ’ৰ উভতি অহাৰ বাবে। পুষ্পা 2-ৰ ট্ৰেইলাৰত, আল্লু অৰ্জুন পুষ্পাৰাজৰ ৰূপত ঘূৰি আহিছে । একেই কাৰ্য, বিস্ফোৰক সংলাপ, আল্লু অৰ্জুন-ৰশ্মিকাৰ কেমেষ্ট্ৰী আৰু খলনায়ক হিচাপে ফাহাদ ফাচিলে পুনৰ দৰ্শকক আমোদ দিবলৈ সাজু হৈছে । প্ৰথম অংশটো এটা বিপদজনক সন্ধিক্ষণত সমাপ্ত হৈছিল, যিয়ে আগন্তুক কাহিনীটোক আন্ধাৰৰ মাজত ৰাখিছিল ।

চিনেমাৰ সৈতে সাধাৰণ দৰ্শকৰ সংযোগ

এতিয়া আগন্তুক ছবি এখনৰ প্ৰচাৰত সীমাবদ্ধ কৰি আমি এই বিশাল অভিনয় কেনেকৈ চাম। আচলতে এইটো আছিল প্ৰচাৰৰ নামত মুম্বাইৰ চিনেমাৰ মানুহৰ ওপৰত ডাঙৰ আক্ৰমণ। যিসকল সাধাৰণ দৰ্শকে এসময়ত সস্তীয়া মূল্যত টিকট কিনি সন্মুখৰ ষ্টলত চিনেমা চাবলৈ গৈ হুইচেল আৰু হাত চাপৰিৰে নায়কসকলক ছুপাৰষ্টাৰ কৰি তুলিছিল। কিন্তু পাটনাত গণ আৰু শ্ৰেণী উভয়ৰে দৰ্শকৰ সমাগম হৈছিল।

২০০০ চনৰ আশে-পাশে প্ৰথমে ডাঙৰ চহৰত আৰু তাৰ পিছত সৰু চহৰত মাল্টিপ্লেক্সৰ নেটৱৰ্ক সম্প্ৰসাৰিত হোৱাৰ লগে লগে সাধাৰণ দৰ্শক ছবি চোৱাৰ পৰা বঞ্চিত হৈ পৰিল আৰু ছুপাৰষ্টাৰৰ দিন শেষ হ’ল। আজিৰ মাল্টিপ্লেক্সৰ যুগত ৰাজেশ খান্না আৰু অমিতাভ বচ্চনেও একক পৰ্দাৰ প্ৰতি সাধাৰণ দৰ্শকৰ উন্মাদনাৰ বাবে এসময়ত যি বিশাল সফলতা লাভ কৰিছিল। নব্বৈৰ দশকত সাধাৰণ দৰ্শকৰ মৰম লাভ কৰি চলমান আৰু শ্বাহৰুকো ডেকা হৈ পৰিছিল। আল্লু অৰ্জুন আৰু ৰশ্মিকা মণ্ডান্নাই আকৌ এবাৰ পাটনাৰ গান্ধী ময়দানত একেই প্ৰেম বিচাৰি পাই সুখী হৈ পৰিছিল। ভাষণত তেওঁ বাৰে বাৰে পাটনাবাসীৰ মৰমৰ আৱেদন জনায়।

কিয় হিন্দী ছবিৰ দৰ্শকৰ সংখ্যা হ্ৰাস পালে?

চহৰসমূহত ছবিগৃহ আৰু হিন্দী চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাণৰ কৌশল আৰু বিষয়বস্তুৰ পৰিৱৰ্তনে চলচ্চিত্ৰ জগতৰ ব্যৱসায়ত কেনে প্ৰভাৱ পেলাইছিল সেই কথা বিবেচনা নকৰাকৈয়ে বম্বেৰ ছবি নিৰ্মাতাসকলে দৰ্শকৰ আমেজ অনুসৰি ছবি নিৰ্মাণ কৰি থাকিল। চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতাসকলে মাল্টিপ্লেক্সলৈ আহি অধিক খৰচ কৰাৰ সামৰ্থ্য থকা দৰ্শকক অধিক আমোদ দিছিল। ফলত দৰ্শকৰ সংখ্যা কমি আহিল আৰু চিনেমাসমূহ ডুব গ’ল।

আজিও ৰজনীকান্তৰ যিকোনো ছবি আহিলে হোলী, দীপাৱলী, ঈদ, নৱবৰ্ষ অবিহনে বন্ধৰ দিন হৈ পৰে আৰু প্ৰতিটো শিতানৰ দৰ্শক চিনেমা হললৈ যায়। ৰজনীকান্তৰ সেই পৰম্পৰাক আগুৱাই লৈ গৈছিল নতুন প্ৰজন্মৰ তাৰকাসকলে। অৱশ্যে মহেশ বাবু, প্ৰভাস, আল্লু অৰ্জুন, জুনিয়ৰ এন টি আৰ, ৰাম চৰণ, পৱন কল্যাণ আদি তাৰকাৰ নাম ল’ব পাৰি। বলীউডে সাধাৰণ দৰ্শকৰ আৱেগ আৰু সংবেদনশীলতাৰ যত্ন লোৱাত গুৰুত্ব দিব লাগে, নহ’লে তেওঁলোকে নিজৰ ছবিসমূহ সাধাৰণ দৰ্শকৰ মাজলৈ কেনেকৈ যাব?