সম্পত্তি ভাঙিবলৈ বুলড’জাৰ চলোৱাটো সংবিধানৰ ওপৰত বুলড’জাৰ চলোৱাৰ দৰেই: ন্যায়াধীশ উজ্জ্বল ভূঞা

ৰাজ্যিক কৰ্তৃপক্ষৰ “বুলডজাৰ কাণ্ড”ৰ বৰ্ধিত ধাৰাক তীব্ৰ গৰিহণা দিছে উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ ন্যায়াধীশ উজ্জ্বল ভূঞাই । এই কাণ্ডৰ দ্বাৰা অভিযুক্ত ব্যক্তিৰ সম্পত্তি আইনী বিচাৰ অবিহনে ভাঙি পেলোৱা হয় । পুনেৰ ভাৰতীয় বিদ্যাপীঠ নতুন আইন মহাবিদ্যালয়ত আইনৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সম্বোধন কৰি ন্যায়াধীশ ভূঞাই এনে কাৰ্যক সংবিধান আৰু আইনী শাসনৰ ওপৰত প্ৰত্যক্ষ আক্ৰমণ বুলি অভিহিত কৰে ।

তেওঁ কয়, “শেহতীয়াকৈ আমি ৰাজ্যিক কৰ্তৃপক্ষই বুলড’জাৰ ব্যৱহাৰ কৰি কিছুমান অপৰাধ সংঘটিত কৰাৰ অভিযোগত অভিযুক্ত ব্যক্তিসকলৰ ঘৰ আৰু সম্পত্তি ভাঙি পেলোৱাৰ এক অতি বিৰক্তিকৰ আৰু হতাশাজনক প্ৰথা দেখিবলৈ পাইছোঁ ।”

এই কাৰ্য আৰু সাংবিধানিক উলংঘাৰ মাজত এক শক্তিশালী সমান্তৰালতা দেখুৱাই তেওঁ কয়, “এটা সম্পত্তি ভাঙিবলৈ বুলড’জাৰ ব্যৱহাৰ কৰাটো সংবিধানৰ ওপৰত বুলড’জাৰ চলোৱাৰ দৰেই । ই আইনৰ শাসনৰ ধাৰণাটোৱেই নস্যাৎ কৰে আৰু যদি ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণহীন কৰি ৰখা হয়, তেন্তে ই আমাৰ ন্যায় প্ৰদান ব্যৱস্থাৰ ভেটি ভাঙি পেলাব পাৰে ।”

ন্যায়াধীশ ভূঞাই শেহতীয়াকৈ উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ ৰায়দানৰ উল্লেখ কৰি এনে অভিযানক অবৈধ বুলি ঘোষণা কৰি সম্পত্তিৰ স্বেচ্ছাচাৰী ধ্বংস ৰোধৰ বাবে নিৰ্দেশনা নিৰ্ধাৰণ কৰে । তেওঁ মৌলিক অধিকাৰ বিশেষকৈ ন্যায্য বিচাৰৰ অধিকাৰ আৰু ২১ নং অনুচ্ছেদৰ অধীনত আশ্ৰয়ৰ অধিকাৰ উলংঘাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে । অভিযুক্ত ব্যক্তিৰ ঘৰ ভাঙি পেলোৱাৰ সময়ত পৰিয়ালৰ নিৰীহ সদস্যৰ ওপৰত হোৱা বাসস্থানৰ ক্ষতিৰ ওপৰতো আলোকপাত কৰে ন্যায়াধীশগৰাকীয়ে ।

“সেই ঘৰটোত হয়তো অভিযুক্তজন থাকে, কিন্তু মাক, ভনীয়েক, পত্নী আৰু সন্তানৰো বাসস্থান । তেওঁলোকৰ কি দোষ ? সেই ঘৰটো ভাঙিলে তেওঁলোক ক’লৈ যাব ? অভিযুক্ত বা দোষীজনৰ বাবেও অপৰাধ সংঘটিত কৰিলে তেওঁলোকৰ ঘৰটো ভাঙি পেলোৱাৰ প্ৰয়োজন আছেনে ?” তেওঁ প্ৰশ্ন কৰে ।

ন্যায়াধীশ ভূঞাই ন্যায়িক আত্মনিৰীক্ষণ আৰু আইনী সিদ্ধান্তত সামঞ্জস্যৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰি স্বীকাৰ কৰে যে আনকি উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ ৰায়সমূহো নিৰীক্ষণৰ বাবে মুকলি হ’ব লাগে ।

তেওঁ কয়, “উচ্চতম ন্যায়ালয় ‘উচ্চতম’ কাৰণ ই চূড়ান্ত আদালত । কিন্তু ইয়াৰ ওপৰত আদালত থাকিলে ইয়াৰ বহু ৰায়দান পুনৰ বিবেচনা কৰা হ’লহেঁতেন । আমি আত্মনিৰীক্ষণ কৰিব লাগিব আৰু নিশ্চিত কৰিব লাগিব যে আমাৰ ন্যায়িক ব্যৱস্থাই গতিপথ সংশোধনৰ বাবে ঠাই দিয়ে ।”

অধিকাৰভিত্তিক পদ্ধতিৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত আলোকপাত কৰি তেওঁ জোৰ দি কয় যে আইনসমূহ ধাৰাবাহিকভাৱে আৰু নিৰ্বাচিত বলবৎকৰণ অবিহনে প্ৰয়োগ কৰিব লাগে । তেওঁ দৃঢ়তাৰে কয় যে আমাৰ প্ৰচেষ্টা সদায় মানৱ অধিকাৰ আৰু ন্যায়বিজ্ঞানক শক্তিশালী কৰা হ’ব লাগে, ৰোলবেকৰ পৰিৱৰ্তে অধিকাৰৰ বৃদ্ধি নিশ্চিত কৰা উচিত ।

ন্যায়াধীশ ভূঞাই আইনৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক ন্যায়িক সিদ্ধান্ত মুদ্ৰা মূল্যত গ্ৰহণ নকৰি সমালোচনাত্মক আৰু প্ৰশ্নবোধক মানসিকতা গঢ়ি তুলিবলৈ আহ্বান জনায় ।

তেওঁ পৰামৰ্শ দিয়ে, “আইনৰ ছাত্ৰ হিচাপে আপুনি উচ্চতম ন্যায়ালয়কে ধৰি ৰায়দানসমূহ সমালোচনাত্মকভাৱে বিশ্লেষণ কৰিব লাগিব । অৱশ্যেই আইনী সমালোচনা সু-ভিত্তিযুক্ত হ’ব লাগিব আৰু ব্যক্তিগত উদ্দেশ্যৰ দ্বাৰা পৰিচালিত নহ’ব লাগিব, কিন্তু ন্যায়বিজ্ঞানৰ বিৱৰ্তনৰ বাবে প্ৰশ্নবোধক মানসিকতা অতি প্ৰয়োজনীয় ।”