অপমানিত হৈও দেশৰ বাবে কাম কৰি গৈছিল ড॰ মনমোহন সিঙে! জানক তেওঁৰ জীৱনৰ এই কাহিনী

১০ বছৰ ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে থকা মনমোহন সিঙৰ দিল্লীৰ এইমছ হাস্পতালত মৃত্যু হয়। ৯২ বছৰীয়া মনমোহন বয়সৰ লগত জড়িত গুৰুতৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হৈছিল। অৰ্থনীতি অধ্যয়ন কৰি জনজীৱনলৈ অহা মনমোহন সিঙৰ জীৱনত এনে চাৰিটা কথাৰে তেওঁৰ পদবী আৰু সুনাম বদনাম কৰিবলৈ ৰাজহুৱা প্ৰচেষ্টা চলোৱা হৈছিল যদিও মনমোহন সিঙে দেশৰ স্বাৰ্থত জীয়াই থাকিবলৈ আৰু মৰিবলৈ শপত খাইছিল যাৰ বাবে এই অপমান সহ্য কৰি গৈছিল। এই কাৰণেই প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পদ ত্যাগ কৰাৰ পিছত মনমোহন সিঙে কৈছিল যে ইতিহাস তেওঁৰ প্ৰতি উদাৰ হ’ব।

ৰাজীৱে দিলে জোকাৰ আয়োগৰ উপাধি

কাহিনীটো ১৯৮৬ চনৰ। ৰাজীৱ গান্ধী ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু মনমোহন সিং পৰিকল্পনা আয়োগৰ উপাধ্যক্ষ আছিল। উন্নয়ন সন্দৰ্ভত প্ৰধানমন্ত্ৰীক উপস্থাপন কৰি আছিল মনমোহনে। তেতিয়া ৰাজীৱে তেওঁক ধমক দিলে। মনমোহন সিঙে উপস্থাপন কৰিব লাগিছিল গ্ৰাম্য অৰ্থনীতি আৰু উন্নয়নৰ বিষয়ে। পিছদিনা ৰাজীৱ গান্ধীক এই বিষয়ে এটা প্ৰশ্ন সোধাত তেওঁ পৰিকল্পনা আয়োগকে কাঠঘৰাত ৰাখিলে।

ৰাজীৱে কয় যে, পৰিকল্পনা আয়োগ এটা জোকাৰ আয়োগ। এই মন্তব্যত মনমোহনৰ বৰ খং উঠিছিল। তেওঁ পদত্যাগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল যদিও বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰামৰ্শ আৰু দেশৰ স্বাৰ্থত তেওঁ সেই পদত থাকিল। অৱশ্যে গোটেই কাৰ্যকাল তেওঁ একাষৰীয়া হৈ থাকিল। অৱশেষত ১৯৮৭ চনৰ ৩১ আগষ্টত তেওঁ এই পদৰ পৰা অব্যাহতি লাভ কৰে।

কংগ্ৰেছৰ সাংসদে নিজেই মুকলি কৰিলে মৰ্চা

এই কাহিনীটো ১৯৯১ চনৰ। উপদেষ্টা পি চি আলেকজেণ্ডাৰৰ পৰামৰ্শ মতে প্ৰধানমন্ত্ৰী পি ভি নৰসিংহ ৰাৱে মনমোহন সিঙক বিত্তমন্ত্ৰী কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। সেই সময়ত দেশৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা অতি বেয়া আছিল। আৰ্থিক অৱস্থাৰ উন্নতিৰ বাবে ৰাৱে মনমোহনক কঠোৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ স্বাধীনতা দিছিল।

ইয়াৰ পিছতে মনমোহনে বাজেট দাখিল কৰে। মনমোহনৰ এই বাজেট আছিল অৰ্থনৈতিক উদাৰীকৰণৰ বাজেট। অনুজ্ঞাপত্ৰ ৰাজ বিলুপ্ত কৰি বিনিয়োগক প্ৰসাৰিত কৰাৰ বাবে আঁচনি সৃষ্টি কৰাৰ কথা ঘোষণা কৰে।

মনমোহনৰ এই ঘোষণাৰ বিৰোধিতা কৰিছিল কংগ্ৰেছৰ সাংসদসকলে। সেই সময়ত কংগ্ৰেছ বাতৰি কাকত নেচনেল হেৰাল্ডে ইয়াক মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ ওপৰত আক্ৰমণ বুলি অভিহিত কৰিছিল। বৰ্তমান কংগ্ৰেছৰ সাধাৰণ সম্পাদক তথা জ্যেষ্ঠ নেতা জয়ৰাম ৰমেশে ইয়াৰ সৈতে জড়িত স্মৃতিগ্ৰন্থখন মনত পেলাই কয় – মনমোহন সিঙক লৈ কংগ্ৰেছৰ সাংসদসকলৰ অসন্তুষ্টিৰ কথা, ৰাওক কওঁতে তেওঁ সংসদীয় দলৰ এখন বৈঠক আহ্বান কৰে।

সংসদীয় দলৰ বৈঠক আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে সাংসদসকলে মনমোহন সন্দৰ্ভত কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে। মনমোহনে সাংসদসকলৰ অসন্তুষ্টি সহ্য কৰি থাকিল। আমোদজনক কথাটো হ’ল এই বৈঠকত সংসদীয় দলৰ নেতা ৰাও নিজেই উপস্থিত নাছিল৷

পি এমৰ চকী পাইছিল যদিও শক্তি নাছিল

এই কাহিনীটো ২০০৪ চনৰ। ছোনিয়া গান্ধীয়ে তেওঁৰ ঠাইত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পদ মনমোহন সিঙক অৰ্পণ কৰে। মনমোহনৰ লগত ছোনিয়াই নিজেই এই সম্পৰ্কীয় চিঠিখন ৰাষ্ট্ৰপতিৰ আগত দাখিল কৰিছিল। প্ৰধানমন্ত্ৰী নিযুক্তি পোৱাৰ পিছত মনমোহনে ছোনিয়াৰ পৰামৰ্শ মতে কেবিনেট চূড়ান্ত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰে।

মনমোহন সিঙৰ উপদেষ্টা সঞ্জয় বাৰুৱে লিখিছে – মনমোহন চৰকাৰত তেওঁ বিত্তমন্ত্ৰীক নিজৰ লগত ৰাখিব বিচাৰিছিল যদিও কংগ্ৰেছ হাইকমাণ্ডৰ হেঁচাত এই চকীখন পি চিদাম্বৰমক দিব লগা হৈছিল।

মনমোহন পছন্দৰ কেবিনেট মন্ত্ৰী নহোৱাৰ খবৰটোও সেই সময়ত বাতৰিৰ শিৰোনামত আছিল যদিও প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ দায়িত্বৰ বাবে মনমোহনে সমগ্ৰ বিষয়টোত মৌনতা অৱলম্বন কৰিছিল।

ৰাহুল গান্ধীৰ অধ্যাদেশ ফালি পেলোৱা ঘটনা

২০১৩ চনত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে অপৰাধীৰ ৰাজনীতিত প্ৰৱেশ বন্ধ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। ইয়াৰ অধীনত দুবছৰ বা তাতোকৈ অধিক কাৰাদণ্ড বিহা ৰাজনীতিবিদসকলৰ সদস্যপদ বাতিল কৰি শাস্তিৰ ছবছৰতকৈ অধিক সময় নিৰ্বাচনত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা নকৰাৰ সিদ্ধান্ত দিয়া হয়।

সেই সময়ত এই সিদ্ধান্ত লালু যাদৱৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ জড়িত বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। মনমোহন সিঙৰ চৰকাৰে উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ সিদ্ধান্ত বাতিল কৰিবলৈ অধ্যাদেশ অনাৰ সিদ্ধান্ত লয়। মন্ত্ৰীসভাৰ পৰাও এই সন্দৰ্ভত এক অধ্যাদেশ গৃহীত কৰা হয়।

ইফালে বিৰোধী আৰু একাংশ কৰ্মীয়ে এই অধ্যাদেশৰ বিৰোধিতা কৰে। সংবাদ মাধ্যমতো অধ্যাদেশৰ বিৰোধী খবৰ ওলাবলৈ ধৰিলে। ইফালে সাংবাদিকসকলে এই সন্দৰ্ভত ৰাহুল গান্ধীক প্ৰশ্ন কৰে, যাৰ উত্তৰত ৰাহুলে কয় যে, তেওঁ নিজেই পথতে অধ্যাদেশ ভাঙি পেলাব।

কোৱা হয় যে, ৰাহুলৰ এই বক্তব্যত মনমোহনে গভীৰভাৱে আঘাত পাইছিল। তেওঁও পদত্যাগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল যদিও দেশ আৰু কংগ্ৰেছৰ স্বাৰ্থত অপমান সহ্য কৰিছিল।