Merry Christmas 2024: ছান্টাক্লজৰ এই কাহিনীয়ে হৃদয় জয় কৰিব আপোনাৰ…
বৰদিনৰ দিনা সকলোতে আনন্দ বিৰাজ কৰে। গীৰ্জাৰ পৰা ঘৰলৈ মাথোঁ উদযাপনৰ পৰিৱেশ, ইয়াৰ উপৰিও কাৰ্যালয় আৰু বিদ্যালয়তো অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হয়। ছান্টাক্লজক লৈ বহুত আনন্দ দেখা যায় কণ কণ শিশুৰ মাজত। কাৰণ আজিও বিশ্বাস কৰা হয় যে ছান্টা বৰদিনৰ নিশা শিশুক উপহাৰ দিবলৈ আহে।
খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠাপক প্ৰভু যীশুৰ জন্মদিন প্ৰতি বছৰে ২৫ ডিচেম্বৰত পালন কৰা হয়। এই উৎসৱ বিশ্বৰ প্ৰায়বোৰ দেশতে অতি আড়ম্বৰেৰে পালন কৰা হয় আৰু আমাৰ দেশ ভাৰততো বৰদিনৰ দিনা বৰ আনন্দময় পৰিৱেশে বিৰাজ কৰা দেখা যায়। বৰদিন ধৰ্মীয় উৎসৱ হ’লেও বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোকেও ইয়াত সম্পূৰ্ণ আনন্দৰে অংশগ্ৰহণ কৰে যিয়ে সমন্বয়ৰ মনোভাৱ প্ৰকাশ কৰে। এই উৎসৱৰ লগত জড়িত কাহিনীবোৰেও বহু কথা শিকাই। বৰদিনৰ দিনা ছান্টাক দেখা যায় আৰু তেওঁৰ কাহিনীয়ে যিকোনো ব্যক্তিক ভাল কাম কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰে।
বৰদিনৰ দিনা মানুহে গীৰ্জালৈ গৈ প্ৰভু যীশুৰ সন্মুখত প্ৰাৰ্থনা কৰে, ইয়াৰ লগতে ঘৰত পাৰ্টিৰো আয়োজন কৰা হয়, ইয়াৰ বাহিৰেও আটাইতকৈ ডাঙৰ বিষয়টো হৈছে ছান্টাক্লজ। শিশুৰ পৰা প্ৰাপ্তবয়স্কলৈকে সকলোৱে অপেক্ষা কৰে যে তেওঁলোকৰ ছিক্ৰেট ছান্টাই তেওঁলোকৰ বাবে এনেকুৱা উপহাৰ আনিব যিয়ে মনটো আনন্দিত কৰি তুলিব। গতিকে বৰদিনে আমাক জীৱনৰ দৰ্শন কেনেকৈ শিকাইছে জানো আহক।
ছান্টাক্লজে ল’ৰা-ছোৱালীক বহুত ভাল পাইছিল
ছাণ্টা ক্লজৰ বিষয়ে বহুটো মতভেদ আছে, য’ত কিছুমানে বিশ্বাস কৰে যে, ইতিহাসবিদ অডিন হৈছে ছাণ্টা ক্লজ, আনহাতে কিছুমানে ছেইণ্ট নিকোলাছক ছাণ্টা ক্লজ বুলি গণ্য কৰে, কিন্তু আটাইতকৈ বিশেষ কথাটো হ’ল ছাণ্টাই শিশুসকলৰ বাবে উপহাৰ আনিছিল। সেই কাৰণে তেওঁ বিখ্যাত হৈ পৰিছিল, আজিও ইয়াৰ বাবে খ্ৰীষ্টমাছত উপহাৰ দিয়াৰ পৰম্পৰা চলি আছে। দৰাচলতে, ছেইণ্ট নিকোলাছৰ কাহিনী অনুসৰি, তেওঁ শিশুসকলক বহুত ভাল পাইছিল আৰু সেইকাৰণে তেওঁ খিৰিকীৰে শিশুসকলৰ সৈতে চকলেট আৰু উপহাৰ বোৰ লুকাই ৰাখিছিল।
এই কাহিনীয়ে আপোনাৰ হৃদয় জয় কৰিব
ছেইন্ট নিকোলাছে শিশুসকলক উপহাৰ দিছিল। এই কাৰণেই তেওঁক খ্ৰীষ্টিয়ান পুৰোহিত হৈছিল। ইয়াৰ পিছত এই কামৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰেমৰ লগতে তেওঁৰ দায়িত্বও বাঢ়ি গ’ল। লাহে লাহে তেওঁৰ মৰমৰ কামৰ জৰিয়তে তেওঁ বিখ্যাত হৈ উঠিছিল। গীৰ্জাসমূহত তেওঁক সন্ত উপাধি দিয়া হৈছিল আৰু এইদৰে ছেইন্ট নিকোলাছ ছান্টাক্লজ হৈ পৰিছিল। ছান্টাক্লজৰ সন্দৰ্ভত আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় কাহিনীটো হ’ল এজন ব্যৱসায়ীয়ে ইমানেই লোকচান ভুগিছিল যে তেওঁৰ হাতত এক টকাও বাকী নাছিল। চাৰিজনী ছোৱালীক বিয়া দিবলগীয়া হ’ল যদিও ইয়াৰ বাবেও তেওঁৰ হাতত টকা নাছিল আৰু পৰিস্থিতি এনেকুৱা আছিল যে খাদ্যৰ বাবেও পৰিচালনা কৰাটো অতি কঠিন হৈ পৰিছিল।
সেই ব্যৱসায়ীজনে নিজৰ পৰিয়ালৰ এই অৱস্থা দেখি সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে। তেওঁ সিদ্ধান্ত ল’বলৈ বাধ্য হ’ল যে তেওঁৰ এগৰাকী কন্যাক বিক্ৰী কৰি তাৰ পৰা পোৱা টকাখিনি ব্যৱহাৰ কৰি বাকী কন্যাৰ বিয়া আৰু পৰিয়ালৰ ভৰণ-পোষণৰ ব্যৱস্থা কৰিব। এই চিন্তাৰে তেওঁ টোপনি গ’ল, কিন্তু পিছদিনা ৰাতিপুৱা সাৰ পাই খিৰিকীখনৰ ওচৰতে ৰখা সোণৰ মুদ্ৰাৰে ভৰা বেগ এটা দেখিলে। তেওঁ আচৰিত হৈ ভগৱানক ধন্যবাদ জনায়। আচলতে ছেইণ্ট নিকোলাছে সেই বেগটো নিজৰ ঠাইত ৰাখিছিল। এইদৰে আমি শিকিবলৈ পাওঁ যে, প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে আনক সহায় কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব লাগে যাতে বেয়া পৰিস্থিতিত কোনেও কোনো ভুল পদক্ষেপ ল’ব নালাগে। যদি সকলোৱে এনেকৈ চিন্তা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে তেন্তে সমাজৰ পৰা বহু ধৰণৰ সমস্যা আৰু দুখ আঁতৰি যাব। এই বৰদিনত আপুনিও কাৰোবাৰ মুখত হাঁহি আনিব পাৰে তেওঁলোকৰ চিক্ৰেট ছান্টা হৈ।
