Blackbuck: ভাৰতৰ ক’ত পোৱা যায় ক’লা হৰিণ? জানক কিয় বিশেষ এই হৰিণ

আজিকালি বহুলোকে ভ্ৰমণ কৰি ভাল পায়। যাৰ বাবে বেছিভাগ মানুহেই দেশৰ ভিন্ন প্ৰান্তত থকা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানলৈ যায়। ইয়াত বহু ধৰণৰ জীৱ-জন্তু, চৰাই আৰু বন্যপ্ৰাণী দেখা যায় যাৰ ভিতৰত সিংহ, হৰিণ আদি বহুতো প্ৰকাৰৰ প্ৰাণী চাব পাৰে। কিন্তু এইবাৰ আহিছোঁ ক’লা হৰিণৰ প্ৰসংগতঃ ক’লা হৰিণ চিকাৰৰ বাবেই চলমান খান আৰু বিষ্ণোইৰ মাজত শত্ৰুতা বিৰাজ কৰিছিল। ক’লা হৰিণক ব্লেকবাক বুলিও কোৱা হয়। জীৱবিজ্ঞানীসকলে কয় যে দেশত ইহঁতৰ সংখ্যা যথেষ্ট হ্ৰাস পাইছে।

প্ৰাণতকৈও হৰিণক বেছি ভাল পায় বিষ্ণোই সমাজে

বিষ্ণোই সমাজ জীৱন আৰু মানৱতাৰ সেৱাত উৎসৰ্গিত আৰু গুৰু জম্ভেশ্বৰক নিজৰ মূৰ্তি হিচাপে গণ্য কৰে। বিষ্ণোই সম্প্ৰদায়ৰ লোক য’ত থাকে তাত ক’লা হৰিণ পোৱা যায়। গুৰু জম্ভেশ্বৰৰ ২৯টা নীতি অনুসৰণ কৰি তেওঁ তেওঁক জীৱনতকৈও বেছি ভাল পায়। আনকি সমাজৰ মহিলাসকলেও হৰিণৰ পোৱালীক স্তনপান কৰায়।

হাৰিয়ানাৰ শিশৱাল গাঁৱৰ বিষ্ণোই সম্প্ৰদায়ৰ কৃষক তৰাজী ৰাহাৰে ব্ৰিটিছ যুগত ক’লা হৰিণ চিকাৰ কৰি থকা ব্ৰিটিছ বিষয়াজনৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। তেওঁ অনশন কৰি বহিছিল আৰু তাৰ পিছত এই চিকাৰ নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল। আনকি সমাজৰ বহু লোকেও প্ৰাণ আহুতি দিছিল।

এতিয়া এই পৃথিৱীত প্ৰায় ৫০ হাজাৰ ক’লা হৰিণ আছে। ইয়াৰ বাবেই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰকৃতি সংৰক্ষণ সংঘই তেওঁলোকক ৰেড লিষ্টত স্থান দিছে। যাৰ অৰ্থ হ’ল ক’লা বাক প্ৰায় বিলুপ্তপ্ৰায়ৰ উপক্ৰম হৈছে গতিকে ইয়াৰ সংখ্যা বৃদ্ধিৰ বাবে ইয়াক বচাবলৈ প্ৰচেষ্টা চলোৱাৰ প্ৰয়োজন। ভাৰতত ক’ত ক’লা হৰিণ দেখা যায় জানক।

আবোহৰ ক’লা হৰিণ অভয়াৰণ্য

পঞ্জাৱৰ ফাজিল্কা জিলাত অৱস্থিত আবোহৰ ক’লা হৰিণ অভয়াৰণ্যত দেখা যায় ক’লা হৰিণ। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত নীল গাই, শহাপহু, শিয়াল আদি প্ৰাণীও পোৱা যায়। পঞ্জাৱ, অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ আৰু হাৰিয়ানা চৰকাৰে ক’লা হৰিণক ৰাজ্যিক প্ৰাণী হিচাপে ঘোষণা কৰিছে। কিন্তু আজিকালি ইয়াৰ সংখ্যা কমি আহিছে।

পইণ্ট কেলিমেৰ আৰু বেল্লানাডু অভয়াৰণ্য

তামিলনাডুৰ এই অভয়াৰণ্যতো ক’লা হৰিণ দেখা যায়। দূৰ-দূৰণিৰ পৰা পৰ্যটক আহে ইয়ালৈ। এইখন বিল আছে য’ত-ওচৰে পাজৰে বনৰীয়া গাহৰি, ক’লা হৰিণ আৰু বহুতো বনৰীয়া জীৱ-জন্তু দেখা যায়। ইয়াত ফ্লেমিংগো আৰু পানীৰ হাঁহৰ দৰে পৰিভ্ৰমী চৰাইও দেখা যায়।

কৰোপানী প্ৰাকৃতিক হৰিণ উদ্যান

মধ্যপ্ৰদেশৰ ডিন্দোৰি জিলাত অৱস্থিত কৰোপানী প্ৰাকৃতিক হৰিণ উদ্যানত বহুতো জীৱ-জন্তু দেখা পোৱা যায়। য’ত ক’লা হৰিণৰ নামো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। ক’লা হৰিণ আৰু দাগযুক্ত হৰিণ প্ৰজাতিৰ বাবে কাৰোপানী প্ৰাকৃতিক হৰিণ উদ্যান যথেষ্ট বিখ্যাত। ইয়াত মধ্যপ্ৰদেশত ৰাজ্যিক ঘাইপথ ৪০ আৰু নৰ্মদা নদীৰ সংযোগস্থলত হৰিণক মুক্তভাৱে ঘূৰি ফুৰা দেখা যায়। ইয়াৰ বাহিৰেও এনেদৰে বিভিন্ন ঠাইত ক’লা হৰিণ বিচৰণ কৰা দেখা যায়।

তালছাপাৰ অভয়াৰণ্য

ৰাজস্থানৰ চুৰু জিলাৰ ছাপাৰ চহৰৰ সমীপত অৱস্থিত তালছাপাৰ অভয়াৰণ্যও ক’লা হৰিণৰ বাবে অতি বিখ্যাত। ইয়াৰ বাহিৰেও ইয়াত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ চৰাই দেখা পোৱা যায়। এই অভয়াৰণ্যখন জয়পুৰৰ পৰা প্ৰায় ২১০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত মহা ভাৰতীয় মৰুভূমিৰ প্ৰান্তত অৱস্থিত।

গিৰ বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য

গুজৰাটৰ গিৰ বনাঞ্চল ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানক সাছান গীৰ নামেৰেও জনা যায়। ইয়াতো ক’লা হৰিণ দেখা যায়। ইয়াৰ বাহিৰেও ইয়াত নীলগাই, ঘৰিয়াল, নাহৰফুটুকী বাঘ আদি দেখা পোৱা যায়। নৱেম্বৰৰ পৰা মাৰ্চলৈকে শীতকালত ইয়ালৈ যোৱাৰ আটাইতকৈ উত্তম সময়। প্ৰতি বছৰে ১৬ জুনৰ পৰা ১৫ অক্টোবৰলৈকে বন্ধ হৈ থাকে গিৰ জংগল ছাফাৰী।