ঘৰৰ থাপনা অথবা মন্দিৰত ভুলতেও নকৰিব এই কাম, জীৱনলৈ আহিব দুখ-অশান্তি!

ঘৰৰ থাপনা

হিন্দু ধৰ্মৰ বাস্তু শাস্ত্ৰ কেৱল ইটা, শিল আৰু দেৱালৰ লগতে জড়িত নহয়। নতুন শক্তিক বুজি পোৱা আৰু ইয়াৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাটোও এক অন্তৰ্নিহিত বিজ্ঞান। এয়া আমাৰ পূৰ্বপুৰুষৰ এক অমূল্য ঐতিহ্য। প্ৰতিটো কোণে কিবা নহয় কিবা নিৰ্দেশ দিয়ে, মাত্ৰ ইয়াক বুজিব লাগিব। যেতিয়া আমি এই শক্তিক কৰ্মক্ষেত্ৰত প্ৰয়োগ কৰো তেতিয়া ই শান্তি আৰু ইতিবাচকতাৰ অনুভৱৰ সৃষ্টি কৰে।  ভাগ্য সদায় আমাৰ পক্ষত নহয়। আমাৰ জীৱনটো তেনেকৈয়ে চলি থাকে।

বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে অলপ সচেতনতা আৰু সৰু সৰু পৰিৱৰ্তন কৰি আমি এই সমস্যাবোৰ দূৰ কৰিব পাৰো। এনে পৰিস্থিতিত মন্দিৰৰ লগত জড়িত কিছুমান বাস্তু নিয়ম মনত ৰখাটো জৰুৰী। ঘৰত মন্দিৰত ৰখা এনেবোৰ বস্তু তৎক্ষণাত বাহিৰলৈ পেলাই দিব লাগে। কাৰণ সেই বস্তুটোৱে ঘৰত ঋণাত্মক শক্তিৰ সৃষ্টি কৰে।

পূজাৰ সময়ত কোনো কোনো লোকে ধূপকাঠি আৰু চাকি জ্বলাই দিয়ে। চাকি জ্বলাবলৈ দিয়াচলাইৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। সেইবাবেই মন্দিৰত দিয়াচলাই ৰখা হয়। বাস্তু শাস্ত্ৰৰ নিয়ম অনুসৰি ঘৰৰ মন্দিৰত দিয়াচলাই ৰখাটো শুভ নহয়। ই ঘৰলৈ ধনাত্মক শক্তি অনাৰ পৰিৱৰ্তে ঋণাত্মক শক্তি বৃদ্ধিত সহায় কৰে। যদি আপুনি শাস্ত্ৰৰ শিক্ষা অনুসৰণ কৰে তেন্তে আপোনাৰ ঘৰত সুখ আৰু শান্তি থাকিব।

বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে পূজা ঘৰত দিয়াচলাই  ৰখাটো উচিত নহয়।  কাৰণ ই জ্বলি ছাইলৈ পৰিণত হয়। সেইবাবেই ইয়াক শক্তি আৰু ধ্বংস দুয়োটাৰে প্ৰতীক বুলি গণ্য কৰা হয়। পূজা ঘৰত দিয়াচলাই নিচিনা যিকোনো বস্তু যেতিয়া ৰখা হয় তেতিয়া তাত থকা শক্তিৰ ভাৰসাম্যহীনতাৰ সৃষ্টি হয়। ইয়াৰ ফলত ঋণাত্মক শক্তিৰ প্ৰবাহ বৃদ্ধি পায়।

বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে পূজা ঘৰত দিয়াচলাই ৰখাৰ ফলত অশান্তি আৰু পাৰিবাৰিক বিসংগতিৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়। পূজাৰ স্থানত দিয়াচলাই ৰখাটো প্ৰয়োজনীয়। কিন্তু ইয়াক তলত নাৰাখিব। বৰঞ্চ পৰিষ্কাৰ আৰু পবিত্ৰ কাপোৰেৰে মেৰিয়াই ৰাখক। যাতে তাত থকা ইতিবাচক শক্তিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ নপৰে। সেইবাবেই দিয়াচলাইৰ বাকচ সদায় পূজা ঘৰৰ পৰা আঁতৰত ৰাখিব লাগে।

(অস্বীকাৰ: এই তথ্য ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি দিয়া হৈছে। TV9 অসমে ইয়াক নিশ্চিত কৰা নাই।)