পত্নীৰ সৈতে ভুলতেও নকৰিব এই ৫টা কাম, অন্যথা স্বামীয়ে ভুগিব লাগিব নৰক যন্ত্ৰণা!

হিন্দু ধৰ্মত স্বামী-স্ত্ৰীৰ সম্পৰ্কক অতি পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। পতি-পত্নীৰ সম্পৰ্কত ডাঙৰ-সৰু বুলি কোনো কথা নাই বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। কোৱা হয় যে, ইজনে সিজনৰ লগত থাকি একেলগে কাম কৰাসকলৰ বৈবাহিক জীৱন সুখী হয়। বিবাহ জীৱন সম্পৰ্কীয় কিছুমান নিয়ম শাস্ত্ৰত দিয়া হৈছে। ইয়াৰ লগতে এনে কিছুমান কথাও কোৱা হৈছে যে, স্বামীয়ে কেতিয়াও পত্নীৰ লগত এনে আচৰণ কৰিব নালাগে।

গৰুড় পুৰাণ, মনুস্মৃতি আৰু মহাভাৰতৰ মতে কোনো স্বামীয়ে পত্নীৰ লগত এই ৫টা কাম কৰিব নালাগে। যদি তেওঁ এনে কৰে তেন্তে তেওঁ নৰক যন্ত্ৰণা ভোগ কৰিব লাগিব। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ পিছৰ জীৱনতো সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়। স্বামীয়ে পত্নীৰ লগত কেনে আচৰণ কৰিব নালাগে, জানো আহক।

শাৰীৰিক আৰু মানসিক কষ্ট

গৰুড় পুৰাণৰ সপ্তম অধ্যায় অনুসৰি যদি কোনো স্বামীয়ে পত্নীক শাৰীৰিক বা মানসিক অত্যাচাৰ কৰে তেন্তে মৃত্যুৰ পিছত তেওঁক ‘ৰৌৰৱ নৰক’লৈ পঠিওৱা হয়। য’ত ৰুৰু নামৰ এটা ভয়ংকৰ সাপ বাস কৰে। যিয়ে পাপী আত্মাক অহৰহ কামুৰি থাকে। মনুস্মৃতিৰ মতে পত্নীক কষ্ট দিয়া পুৰুষে পৰৱৰ্তী জীৱনতো কষ্ট ভোগ কৰিবলগীয়া হয়।

পত্নীক প্ৰতাৰণা কৰা

গৰুড়  পুৰাণৰ দশম শ্লোক (যস্তু ভাৰ্যাপৰিত্য পৰস্ত্ৰীশু ৰমেত নৰহ। স কুম্ভিনীপকে গোৰে পচ্যতে কালসন্ত্য) অনুসৰি পত্নীৰ বাহিৰে আন কোনো নাৰীৰ লগত সম্পৰ্ক থকা ব্যক্তিক মৃত্যুৰ পিছত কুম্ভিনীপক নৰকত পেলাই দিয়া হয়। তাত যমদুতসকলে আত্মাক উতলি থকা তেলত পেলাই দি ভয়ংকৰ অত্যাচাৰ কৰি।

অপমান কৰা

মহাভাৰতৰ অনুষ্কা পৰ্বৰ ৮৮ নং অধ্যায়ত লিখা আছে যে পত্নীক অপমান কৰা পুৰুষে মৃত্যুৰ পিছতো পৰৱৰ্তী জীৱনত কষ্ট ভোগ কৰে। ইয়াৰ সমান্তৰালকৈ মনুস্মৃতিৰ মতে নাৰীক অপমান কৰা ব্যক্তিৰ জীৱন নৰকৰ দৰে হৈ পৰে।

অনুভৱক আওকাণ কৰা

যি স্বামীয়ে পত্নীৰ অনুভৱক আওকাণ কৰি তেওঁক ভাল নাপায় বা স্বামীয়ে পত্নীক জোৰকৈ কাম কৰিবলৈ বা কামত লগাই দিয়ে তেওঁ কেৱল বস্তুগত জীৱনতে নহয় আধ্যাত্মিক জীৱনতো ইয়াৰ প্ৰভাৱ পৰে। তেনে ব্যক্তিয়ে গুৰুতৰ পাপ কৰে।

অধিকাৰ উলংঘা কৰা

পত্নীৰ অধিকাৰ খৰ্ব কৰা পুৰুষে বহু জন্মৰ বাবে দৰিদ্ৰতা আৰু নৰক যন্ত্ৰণাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়।