Hanuman Chalisa PDF: প্ৰতিদিনে পাঠ কৰক হনুমান চালিছা, গ্ৰহ দোষৰ পৰা পাব মুক্তি! চাওক PDF
প্ৰতিদিনে হনুমান চলিছা পাঠ কৰিলে ভগৱান হনুমানৰ পৰম আশীৰ্বাদ লাভৰ লগতে সকলো ধৰণৰ গ্ৰহ দোষৰ প্ৰভাৱো নাইকিয়া হয়। ভগৱান হনুমানৰ আশীৰ্বাদত প্ৰতিটো কাম সম্পূৰ্ণ হ'বলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু সকলো ধৰণৰ বাধাৰ পৰা মুক্তি লাভ হয়। হনুমান চালিছা অতি সহজ ভাষাত ৪০টা পদত লিখা হৈছে।
ভগৱান হনুমান
হিন্দু ধৰ্মগ্ৰন্থ ৰামায়ণত হনুমানৰ বিস্তাৰিত বৰ্ণনা কৰা হৈছে। এই ধৰ্মগ্ৰন্থত তেওঁক মহাবলশালী, পৰাক্ৰমী, পৰম চতুৰ দেৱতাৰূপে উল্লেখ কৰা হৈছে। তেওঁক ভগৱান শ্ৰীবিষ্ণুৰ সপ্তম অৱতাৰ শ্ৰীৰামৰ পৰম ভক্ত বুলি জনা যায়। শৈশৱ কালত তেওঁ ৰক্তিম বৰণীয়া সূৰ্যক ফল বুলি বিবেচনা কৰি ভক্ষণ কৰাৰ বাবে আকাশমাৰ্গত যাত্ৰা কৰিছিল। সূৰ্যদেৱ হনুমানৰ অভিসন্ধি উপলদ্ধি কৰি গদাৰে হনুমানক প্ৰহাৰ কৰি ভূতলশায়ী কৰিছিল।
প্ৰতিদিনে হনুমান চলিছা পাঠ কৰিলে ভগৱান হনুমানৰ পৰম আশীৰ্বাদ লাভৰ লগতে সকলো ধৰণৰ গ্ৰহ দোষৰ প্ৰভাৱো নাইকিয়া হয়। ভগৱান হনুমানৰ আশীৰ্বাদত প্ৰতিটো কাম সম্পূৰ্ণ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু সকলো ধৰণৰ বাধাৰ পৰা মুক্তি লাভ হয়। হনুমান চালিছা অতি সহজ ভাষাত ৪০টা পদত লিখা হৈছে। যদিও হনুমান চালিছা যিকোনো সময়তে পাঠ কৰিব পাৰি, কিন্তু মঙলবাৰ আৰু শনিবাৰক শ্ৰেষ্ঠ দিন বুলি গণ্য কৰা হয়, কাৰণ এই দিনকেইটা বজৰংগবলীৰ বাবে উৎসৰ্গিত। ব্ৰহ্ম মুহূৰ্তৰ সময়ত ৰাতিপুৱা ৪ বজাৰ পৰা ৬ বজালৈ হনুমান চালিছা পাঠ কৰিব পাৰে।
দোহা
শ্ৰী গুৰু চৰণ সৰোজ ৰাজ নীজ মনু মুকুৰ সুধাৰি ।
বৰণৌ ৰঘুবৰ বিমল জসু জো দয়াকু ফল চাৰি ॥
বুদ্ধি হীন তনু জানিকে সুমেৰো পৱন কুমাৰ ।
বল বুদ্ধি বিদ্যা দেহু মহি হৰৌ কলেস বিকাৰ ॥
চৌপাই
জয় হনুমান জ্ঞান গুন সাগৰ ।
জয় কাপিছ তিহু লোক উজাগৰ ॥
ৰাম দূত অতুলিত বল ধম ।
আঞ্জনী-পুত্ৰ পৱন সুত নাম ॥
মহাবীৰ বিক্ৰম বজ্ৰাংগী ।
কুমতি নিবাৰ সুমতি কে সংগী ॥
কঞ্চন বৰণ বিৰাজ সুবেস ।
কনন কুণ্ডল কুঞ্চিত কেস ॥
হাথ বজ্ৰ অৰু ধ্বজ বিৰাজে ।
কান্ধে মুঞ্জ জনেউ সাজে ॥
শংকৰ সুবন কেসৰি নন্দন ।
তেজ প্ৰতাপ মহা জগ বন্দন ॥
বিদ্যাবান গুণী অতি চাতুৰ ।
ৰাম কাজ কৰিবে কো আতুৰ ॥
প্ৰভু চৰিত্ৰ শুনিবে-কো ৰসিয়া ।
ৰাম লখন সীতা মন বাচিয়া ॥
সূক্ষ্ম ৰূপ ধৰি সীয়াহি দিখৱা ।
বিকট ৰূপ ধৰি লংক জৰৱা ॥
ভীম ৰূপ ধৰি অসুৰ সহাৰে ।
ৰামচন্দ্ৰ কে কাজ সৱাৰে ॥
লায়ে সঞ্জীৱন লখন জিয়ায়ে ।
শ্ৰী ৰাঘুবীৰ হৰশি উৰ লায়ে ॥
ৰাঘুপতি কিনি বহুত বঢ়াই ।
তোম মম প্ৰিয়ে ভাৰত-হি-সম ভায়ি ॥
সাহাস বদন তুমহাৰো জাচ গাৱে ।
আসা-কহি শ্ৰীপতি কণ্ঠ লগৱে ॥
সংকা-দিক ব্ৰহ্মদি মুনিছা ।
নাৰদ-সৰদ সহিত আহিছা ॥
যম কুবেৰ দিগপাল জাহা তে ।
কबि कोविद कहि सके कहा ते ॥
তোম উপকাৰ সুগ্ৰীৱহি কীন্হা ।
ৰাম মিলায়ে ৰাজপদ দीন্হা ॥
তোমাৰ মন্ত্ৰ বিভীষণ মানা ।
লংকেশ্বৰ ভয়ে সব জগ জনা ॥
যুগ সহস্ত্ৰ যোজন পৰ ভনু ।
লীলয়ো তহি মধুৰ ফল জনু ॥
প্ৰভু মুদ্ৰিকা মেলি মুখ মাহি ।
জলধি লংঘি গায়ে অচ্ৰজ নাহি ॥
দুৰ্গাম কাজ জগত কে জেতে ।
সুগম অনুগ্ৰহ তোমৰ তেতে ॥
ৰাম দৱাৰে তোম ৰখ্বাৰে ।
হোত না আগ্যাবিনু পৈচাৰে ॥
সব সুখ লহে তোমাৰি শৰণা ।
তোম ৰক্ষক কহো কো ডাৰনা ॥
আপন তেজ সম্হাৰ আপে ।
তীনহো লোক হাংক তেহ্ কান্পে ॥
ভূত পিশাচ নিকত নাহি আৱে ।
মহাবীৰ জব নাম শুনাৱে ॥
নাসে ৰোগ হৰে সব পীৰা ।
জাপত নিৰন্তৰ হনুমন্ত বীৰা ॥
সংকট সে হনুমান চুডাবে ।
মন কৰম বচন ধ্যান যো লাভে ॥
সব পৰ রাম তপস্বী ৰাজা ।
তীন কে কজ সকল তুম সজা ॥
আৰু মনৰথ যো কৈ লাভে ।
সহি অমিত জীৱন ফল পাভে ॥
চৰো যুগ পৰতাপ তুমাৰা ।
হৈ পৰসিদ্ধ জগৎ উজিয়াৰা ॥
সাধু সন্ত কে তুম ৰক্ষৱাৰে ।
অসুৰ নিকনন্দন রাম দুলাৰে ॥
অষ্ট-সিদ্ধি নব নিধি কে দাতা ।
অসবৰ দীন জানকী মাতা ॥
ৰাম ৰসযান তোমাৰে পাছা ।
সদা ৰহ রাঘুপতি কে দাসা ॥
তোমাৰে ভজন ৰাম কৰ পাভে ।
জনম-জনম কে দুঃখ বিসৰাৱে ॥
অন্ত-কাল ৰাঘুবৰ পুৰ জাই ।
যাহা জন্ম হৰি-ভক্ত কহায়ি ॥
আৰু দেবতা চিত্ত ন ধৰাৱে ।
হনুমান্ত চি সৰ্ব সুখ কৰাৱে ॥
সংকট কটে-মিটে সব পীৰ ।
যো সুমিৰে হনুমন্ত বলবীৰ ॥
জয় জয় জয় হনুমান গোসাএ ।
কৃপা কৰহো গুৰুদেব কি নাই ॥
যো সথ বাৰ পাঠ কৰ কোঈ ।
চুট হি বন্ধি মহা সুখ ॥
যো য়াহা পঢ়ে হনুমান চালিসা ।
হৈ সিদ্ধি সখি গৌৰীসা ॥
তুলসীদাস সদা হৰি চেৰা ।
কীজে নাথ হৃদয় মহা দেৰা ॥
দোহা
পৱন তনয় সংকট হৰণ মঙ্গল মূৰ্তি ৰূপ ।
ৰাম লখন সীতা সহিত হৃদয় বাসৱ সুৰ ভূপ ॥