Jal Samadhi: জল সমাধি কি? সাধুসকলক কিয় দিয়া হয় জল সমাধি? ইয়াৰ আঁৰৰ ধৰ্মীয় কাৰণ জানক

আমি সকলোৱে জানো যে হিন্দু ধৰ্মত অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ সময়ত দাহ কৰাৰ পৰম্পৰা যুগ যুগ ধৰি চলি আহিছে। কিন্তু ৰাম মন্দিৰৰ প্ৰধান পুৰোহিত আচাৰ্য সত্যেন্দ্ৰ দাসৰ দেহাৱসানৰ পিছত তেওঁক জল সমাধি দিয়া হয়। এতিয়া জল সমাধি শব্দটো শুনিলে প্ৰায়ে মানুহৰ মনলৈ অহা প্ৰশ্নটো হ’ল, জাল সমাধি কি? জল সমাধি কিয় দিয়া হয়? ইয়াৰ আঁৰৰ ধৰ্মীয় কাৰণ কি?

জল সমাধি কি?

হিন্দু ধৰ্মত মৃত্যুৰ পিছত মৃতকৰ অন্তিম সংস্কাৰ কৰা হয়। অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়া তিনি প্ৰকাৰৰ। প্ৰথম দাহ, দ্বিতীয় জল সমাধি আৰু তৃতীয় স্থল সমাধি। জল সমাধিত কোনো সাধু বা মহাত্মাৰ পাৰ্থিৱ শৰীৰ পবিত্ৰ নদীৰ সোঁতত বিসৰ্জন দিয়া হয়। জল সমাধিৰ সময়ত কোনো সাধু বা মহাত্মাৰ নশ্বৰ দেহ গধুৰ শিল বান্ধি দিয়া হয়, যাতে ই নদীৰ গভীৰতাত ডুব যায়। ইয়াৰ পিছত নশ্বৰ দেহ পবিত্ৰ নদীৰ মাজত প্ৰবাহিত কৰি দিয়া হয়।

জল সমাধিৰ ধৰ্মীয় তাৎপৰ্য

হিন্দু ধৰ্মত পানীক আটাইতকৈ পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। কোনো শুভ কাম বা  অনুষ্ঠান পানী অবিহনে সম্পূৰ্ণ নহয়। ভগৱান বিষ্ণুৰ ৰূপ বৰুণ দেৱক জলৰ দেৱতা বুলিও কোৱা হয়। সেয়েহে পানীক প্ৰতিটো ৰূপতে পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে সৃষ্টিৰ আৰম্ভণিতে কেৱল পানী আছিল আৰু শেষত কেৱল পানীহে বাকী থাকিব। হিন্দু ধৰ্মগ্ৰন্থত কোৱা হৈছে যে মানৱ শৰীৰ পাঁচটা মৌল (পৃথিৱী, জল, অগ্নি, বায়ু আৰু আকাশ)ৰে গঠিত। বিশ্বাস কৰা হয় যে পাৰ্থিৱ শৰীৰ পানীত বিসৰ্জন দিলে প্ৰকৃতিৰ লগত মিলি যায়। হিন্দু ধৰ্মত গংগা আৰু যমুনা আদি নদীক মোক্ষদায়িনী কৰা বুলি ধৰা হয়। জল সমাধিৰ দ্বাৰা সোনকালে মোক্ষ লাভ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

 সাধু-সন্তক কিয় জল সমাধি দিয়া হয়?

সাধু-সন্তৰ শৰীৰ তপস্যা, ধ্যান আৰু ঐশ্বৰিক শক্তিৰে পৰিপূৰ্ণ। সেইবাবেই তেওঁলোকৰ শৰীৰক সাধাৰণ মানুহৰ শৰীৰতকৈ পৃথক বুলি কোৱা হয়। সাধু-সন্তসকলে সাংসাৰিক মায়া-মোহৰ পৰা মুক্ত। এই কাৰণে তেওঁলোকৰ শৰীৰ পানীত বিসৰ্জন দিয়া হয়, যাতে তেওঁলোকৰ শৰীৰ প্ৰকৃতিৰ লগত মিলি যায় আৰু তেওঁলোকে সোনকালে পৰিত্ৰাণ লাভ কৰিব পাৰে। বহু আখৰাত সন্তসকলক জল সমাধি দিয়াৰ পৰম্পৰা আছে। ইয়াৰ ফলত পৰিৱেশৰ কোনো ক্ষতি নহয়। জল সমাধিক এক পবিত্ৰ প্ৰক্ৰিয়া বুলি গণ্য কৰা হয়।