Sharad Purnima Vrat Katha: কিয় বিশেষ শাৰদ পূৰ্ণিমা? এই দিনটোত উপবাস ৰাখিলে কি লাভ হয়? জানক ইয়াৰ আঁৰৰ পৌৰাণিক কাহিনী
শাৰদ পূৰ্ণিমা: আহিন মাহৰ শুক্ল পক্ষৰ পূৰ্ণিমাক শাৰদ পূৰ্ণিমা বুলি কোৱা হয়। ইয়াক লক্ষ্মী পূৰ্ণিমা বুলিও জনা যায়। এই দিনটোত উপবাস ৰখাৰ যথেষ্ট গুৰুত্ব আছে। লগতে এই দিনটোত ৰখা উপবাস কেৱল তেতিয়াহে সম্পূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয় যেতিয়া ইয়াৰ কাহিনী পঢ়া হয়।
কিয় বিশেষ গুৰুত্ব দিয়া শাৰদ পূৰ্ণিমাক?
শাৰদ পূৰ্ণিমাক হিন্দু ধৰ্মৰ আটাইতকৈ শুভ তিথি বুলি কোৱা হয়। হিন্দু ধৰ্মত এই দিনটোৰ বিশেষ গুৰুত্ব আছে। কোৱা হয় যে এই দিনটোত সম্পূৰ্ণ ১৬টা কলাৰে সৈতে চন্দ্ৰ ওলাই আৰু ইয়াৰ ৰশ্মি অমৃতৰ সমান শুভ। সেইবাৰে এই দিনটো অতি বিশেষ বুলি মানি লোৱা হয়। সকলোৱে এই দিনটোত উপবাসে থাকি ভগৱান বিষ্ণু-মা লক্ষ্মীক পূজা কৰে। আমি আপোনাক ক’ম যে শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ দিনা আপুনি কি কৰা উচিত আৰু এই দিনটোত উপবাসে থকাৰ লগতে ইয়াৰ আঁৰৰ কাহিনীটোৰ মহত্ব কিমান?
Sharad Purnima ka Mahatva: শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ তাৎপৰ্য
এজন ব্যক্তিৰ বয়স আৰু স্বাস্থ্য অনুসৰি শাৰদ পূৰ্ণিমাক অতি উপকাৰী বুলি গণ্য কৰা হয়। বিশ্বাস কৰা হয় যে যদি শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ নিশা চন্দ্ৰৰ তলত থিয় হৈ পায়স খোৱা হয়, ইয়াৰ ফলত এজন ব্যক্তি দীঘলীয়া জীৱন আৰু সুস্বাস্থ্যৰ অধিকাৰী হয়। ইয়াৰ বহুতো লাভালাভ আছে। এইটো বিশ্বাস কৰা হয় যে শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ দিনা, চন্দ্ৰক ১৬টা কলাৰ দৃশ্যমান হয় । যিয়ে মানুহৰ ওপৰত ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলায়। সেয়েহে এই দিনটোৰ বিশেষ গুৰুত্ব আছে।
Sharad Purnima ki Tithi: শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ তিথি
হিন্দু পঞ্জিকা অনুসৰি, আহিন মাহৰ পূৰ্ণিমা তিথি ১৬অক্টোবৰৰ নিশা ০৮:৪০ বজাত আৰম্ভ হ’ব। যি পৰৱৰ্তী দিনৰ সন্ধিয়া ০৪:৫৫ বজাত অৰ্থাৎ ১৭ নৱেম্বৰ ২০২৪ তাৰিখে সমাপ্ত হ’ব। এই দিনটোত ভগৱান বিষ্ণুক পূজা কৰা হয়। ইয়াৰ উপৰিও, ভক্তসকলে এই দিনটোত দেৱী লক্ষ্মীৰ পূজা কৰি বিশেষ ফলাফলো লাভ কৰে। এই দিনটোত উপবাস ৰখাৰ লগতে, পাঠ কৰা হয়। আমি আপোনাক ক’ম যে শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ দিনা কোনটো কাহিনী পাঠ কৰাটো লাভজনক বুলি গণ্য কৰা হয়।
শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ পৌৰাণিক কাহিনী
জনশ্ৰুতি অনুসৰি, বহু দিনৰ আগতে এখন চহৰত এজন সাধু বাস কৰিছিল। তেওঁৰ দুগৰাকী ছোৱালী আছিল। দুয়োজনী ছোৱালীয়ে বিধিগতভাৱে পূৰ্ণিমাৰ উপবাস ৰাখিছিল। কিন্তু সাধুগৰাকীৰ সৰু ছোৱালীজনীয়ে উপবাস সম্পূৰ্ণ কৰা নাছিল। আনহাতে ডাঙৰ কন্যাই সম্পূৰ্ণ নিষ্ঠা আৰু শ্ৰদ্ধাৰে এই উপবাস অনুসৰণ কৰিছিল। যেতিয়া তেওঁলোক দুয়ো ডাঙৰ হৈছিল, তেওঁলোকৰ পিতৃয়ে দুয়োকে বিয়া পাতি দিছিল। আনকি বিয়াৰ পাছতো ডাঙৰ ছোৱালীজনীয়ে সম্পূৰ্ণ বিশ্বাসেৰে উপবাস ৰাখিছিল। এই উপবাসে তেওঁক লাভান্বিত কৰিছিল। তেওঁ এটা অতি ধুনীয়া আৰু স্বাস্থ্যৱান সন্তান লাভ কৰিছিল। একে সময়তে সৰু ছোৱালীজনীয়ে সন্তান লাভৰ ক্ষেত্ৰত অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ’ব লগা হৈছিল। তেওঁ বৰ বিচলিত হৈ পৰিছিল,সাধুগৰাকীও এই বিষয়ে চিন্তা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। ইয়াৰ পাছত, সাধুগৰাকী ব্ৰাহ্মণসকলক মাতি কন্যাৰ সমস্যাৰ বিষয়ে কৈছিল।
পণ্ডিতসকলে ইয়াৰ আঁৰৰ কাৰণ বিচাৰি উলিয়াইছিল আৰু সাধুগৰাকীক কৈছিল যে আপোনাৰ সৰু ছোৱালীয়ে সঁচা হৃদয়েৰে পূৰ্ণিমাৰ উপবাস অনুসৰণ কৰা নাছিল। সেয়েহে তেওঁৰ সৈতে এনেকুৱা হৈছে। ব্ৰাহ্মণসকলে তেওঁক এই উপবাসৰ বিধিৰ কথা কৈছিল। তাৰ পাছত তেওঁ সম্পূৰ্ণ বিধি অনুসৰি পুনৰ উপবাস ৰাখিছিল। এইবাৰ সৰু ছোৱালীজনীৰ উপবাস সফল হৈছিল আৰু এটা সন্তানৰ মাতৃত্বৰ সুখ লাভ কৰিছিল । কিন্তু জন্মৰ মাত্ৰ কেইদিনমানৰ পাছতে শিশুটোৱে মৃত্যুবৰণ কৰিছিল। এইবোৰ দেখি সৰু ছোৱালীজনী আৰু অধিক বিচলিত আৰু হতাশ হৈ পৰিল।
তাৰ পাছত তেওঁ মৃত সন্তানক পিৰাত থৈ কাপোৰেৰে ঢাকি দিছিল। তেওঁ তেওঁৰ ডাঙৰ ভনীয়েকক মাতিছিল আৰু মৃত সন্তানটো থোৱা স্থানতে বহিবলৈ দিছিল। ডাঙৰ ভনীয়েকে সেই আখনত বহিবলৈ লওতে কাপোৰখন স্পৰ্শ কৰাৰ লগে লগে ৰহস্যজনকভাৱে মৃত শিশুটোৰ কান্দোনৰ শব্দ আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেতিয়া ডাঙৰ ভনীয়েকে আচৰিত হৈ কৈছিল যে আপোনাৰ সন্তানৰ হত্যাৰ দোষ মোৰ ওপৰত দিব বিচাৰিছে নেকি? তেতিয়া সৰু ভনীয়েকে কৈছিল যে তেওঁৰ শিশুটিৰ ইতিমধ্যে মৃত্যু হৈছিল। কিন্তু আপোনাৰ স্পৰ্শই তেওঁক পুনৰ জীৱনদান দিলে । সেই দিনটোৰ পৰা শাৰদ পূৰ্ণিমাৰ শক্তিৰ গুৰুত্ব সকলোতে বিয়পি পৰিছিল।
(স্পষ্টীকৰণঃ ওপৰোক্ত লিখনিটো ধৰ্মীয় মান্যতা আৰু জনবিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি লিখা হৈছে। ইয়াৰ লগত টিভি-৯ অসমৰ কোনো সম্পৰ্ক নাই বা ইয়াৰ কোনো বৈজ্ঞানিক ভিত্তি নাই।)