শ্ৰীকৃষ্ণই অভিমন্যুক বচাব পাৰিলেহেঁতেন, কিন্তু কিয় প্ৰয়োজন আছিল অৰ্জুনৰ ১৬ বছৰীয়া পুত্ৰৰ মৃত্যু?

Why Krishna did not save Abhimanyu: মহাভাৰতৰ ধনুৰ্দ্ধৰ অৰ্জুন আৰু ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ ভগ্নী সুভদ্ৰাৰ পুত্ৰ অভিমন্যুৰ বিষয়ে সকলোৱে জানে আৰু অভিমন্যুৰ মৃত্যুৰ কাহিনীও যথেষ্ট জনপ্ৰিয়। মহাভাৰত যুদ্ধত অভিমন্যুৱে কেৱল কৌৰৱৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত চক্ৰব্যুহ ভংগ কৰাই নহয়, বহু যোদ্ধাক এককভাৱে হত্যা কৰিছিল। অভিমন্যুৱে জন্মৰ আগতেই চক্ৰবেহু ভেদ কৰাৰ জ্ঞান অৰ্জন কৰিছিল যদিও তাৰ পৰা ওলাই অহাৰ পথ নজনা বাবেই তেওঁৰ মৃত্যু হ’ল।

অভিমন্যুৰ দক্ষতাৰ আগত সকলো কৌৰৱ পৰাজিত হৈছিল আৰু তাৰ পিছত বহু যোদ্ধাই নিৰস্ত্ৰ আৰু অকলশৰীয়া অভিমন্যুক ঘেৰি ধৰি হত্যা কৰিছিল। অভিমন্যুৱে মাত্ৰ ১৬ বছৰ বয়সতে শ্বহীদ লাভ কৰিছিল। অভিমন্যুক হত্যা কৰা যুদ্ধক্ষেত্ৰত ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণ নিজেই উপস্থিত আছিল যদিও তেওঁ নিজৰ মৰমৰ ভতিজাক বচাব পৰা নাছিল। কোৱা হয় যে ইয়াৰ আঁৰত এটা বিশেষ কাৰণ আছিল।

অৰ্জুনৰ বাৰ বছৰৰ ব্ৰহ্মচৰ্য অৰু বনবাস সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছত অভিমন্যুৰ জন্ম হয়। মাতৃগৰ্ভত থাকোঁতেই তেওঁৰ শিক্ষা আৰম্ভ হৈছিল। গৰ্ভাৱস্থাত সুভদ্ৰাই অৰ্জুনৰ ওচৰত চক্ৰবেহুত প্ৰবেশৰ প্ৰণালী শুনিয়েই টোপনি যোৱাত অভিমন্যুই কেৱল চক্ৰবেহুত প্ৰবেশ কৰাটো শিকিলে কিন্তু বাহিৰ হোৱাটো নিশিকিলে।

পাণ্ডৱসকলৰ বনবাস আৰু অজ্ঞাতবাসৰ কাৰণে অভিমন্যুই তেওঁৰ বাল্যকাল দ্বাৰকাত মোমায়েক শ্ৰী কৃষ্ণৰ ঘৰত অতিবাহিত কৰে। তাত কৃষ্ণ আৰু বলোৰামৰ অভিভাৱকত্বত তেওঁ কৃষ্ণপুত্ৰ প্ৰদ্যুম্ন আৰু যাদৱবীৰ কৃতবৰ্মা আৰু সাত্যকীৰ ওচৰত অস্ত্ৰশিক্ষা গ্ৰহণ কৰে।

অজ্ঞাতবাসকালত পঞ্চপাণ্ডৱ আৰু দ্ৰৌপদী মৎস্যৰাজ বিৰাটৰ ওচৰত ছদ্মবেশত আশ্ৰয় গ্ৰহণ কৰে। তেৰ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছত তেওঁলোকে আত্মপ্ৰকাশ কৰাত বিৰাটে নিজ কন্যা উত্তৰাৰ লগত অৰ্জুনৰ বিবাহৰ প্ৰস্তাব দিয়ে। কিন্তু যিহেতু অৰ্জুনে বৃহন্নলাৰ ৰূপত উত্তৰাক নৃত্যশিক্ষা প্ৰদান কৰিছিল গতিকে উত্তৰা তেওঁৰ শিষ্যা আৰু তেওঁ উত্তৰাক পুত্ৰীজ্ঞান কৰে, সেয়ে যিহেতু এই বিবাহ সম্ভৱ নহয়, গতিকে তেওঁ উত্তৰাক পুত্ৰবধূ ৰূপে গ্ৰহণ কৰে। ইয়াৰ পিছত উপপ্লব্য নগৰীত অভিমন্যু আৰু উত্তৰাৰ বিবাহ সম্পন্ন হয়।

অভিমন্যুৰ বয়স জন্মৰ আগতেই সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল

অভিমন্যুৰ জন্মৰ আগতেই দেউতাকে মৃত্যুৰ বয়স ঠিক কৰি লৈছিল। অভিমন্যুৰ পিতৃ অৰ্জুন নহয় চন্দ্ৰদেৱ আছিল। চন্দ্ৰদেৱৰ পুত্ৰ অভিমন্যুৰ মৰমৰ বাবেই কম বয়সতে জন্ম হৈছিল। আচলতে চন্দ্ৰদেৱৰ পুত্ৰ বৰ্চাৰ জন্ম হৈছিল অৰ্জুনৰ পুত্ৰ অভিমন্যু হিচাপে।

অভিমন্যু আছিল চন্দ্ৰদেৱৰ পুত্ৰ

যেতিয়া ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই ধৰ্ম প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ পৃথিৱীত অৱতাৰ ল’বলৈ ওলাইছিল, তেতিয়া সকলো দেৱ-দেৱীয়ে ঈশ্বৰৰ লীলাৰ সাক্ষী হ’বলৈ কোনোবা নহয় কোনোবা ৰূপত পৃথিৱীলৈ আহিবলৈ সিদ্ধান্ত লৈছিল। পৃথিৱীত বহুতো দেৱ-দেৱীৰ জন্ম হৈছিল মানুহ হিচাপে, আনহাতে বহুতে নিজৰ অংগ বা পুত্ৰক পৃথিৱীলৈ পঠিয়াইছিল। যেনে- সূৰ্য্যৰ পুত্ৰ কৰ্ণ, ইন্দ্ৰৰ পুত্ৰ অৰ্জুন। কিন্তু চন্দ্ৰদেৱ পিছ পৰি ৰৈ গ’ল। তেওঁক তেওঁৰ পুত্ৰ ‘বৰ্চা’ক পৃথিৱীলৈ আহিবলৈ অনুমতি দিবলৈ কোৱা হৈছিল। কিন্তু চন্দ্ৰ দেৱে পুত্ৰক বৰ ভাল পাইছিল আৰু তাৰ পৰা আঁতৰি থকাটো সহ্য কৰিব পৰা নাছিল।

সেইবাবেই শ্ৰীকৃষ্ণই অভিমন্যুক ৰক্ষা কৰা নাছিল

যেতিয়া সকলো দেৱতাই চন্দ্ৰদেৱক বহুত অনুৰোধ কৰিলে, চন্দ্ৰদেৱে মান্তি হ’ল কিন্তু তেওঁ ক’লে যে তেওঁ নিজৰ পুত্ৰক মাত্ৰ ১৬ বছৰৰ বাবেহে পৃথিৱীলৈ পঠিয়াব পাৰিব, তাৰ পিছত তেওঁ মোৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিব। চন্দ্ৰদেৱৰ এই পুত্ৰ আছিল অৰ্জুনৰ পুত্ৰ অভিমন্যু। ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই তেওঁক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল যে ১৬ বছৰৰ পাছত পুত্ৰক তেওঁৰ ওচৰলৈ ঘূৰাই পঠিয়াব। এই প্ৰতিশ্ৰুতিৰ বাবেই অভিমন্যুৱে ১৬ বছৰ বয়সত মৃত্যু হয়।