দুখৰ অৰণ্য নাথাকিলে ক’ত আহি জিৰাবহি সুখৰ চৰাই, অশ্বিনীৰ উত্থানৰ এক মনোৰম কাহিনী

শূন্য নাথাকিলে ১০০ ৰ সোৱাদেই বা কি? অন্ধকাৰ নাথাকিলে পোহৰৰ অৰ্থ কি? ঠিক তেনেকৈ ব্যৰ্থতা নাথাকিলে সাফল্যৰ সোৱাদ কেনেকৈ পাব পাৰি? যিজন বাৰে বাৰে ‘না’ৰ সন্মুখীন হৈছে তেওঁহে জানে বুকুৰ ভিতৰত কেনেকৈ বৈ থাকে এখন খৰস্ৰোতা নদী । এই কাহিনীৰ নায়কৰ বয়স মাত্ৰ ২৩ বছৰ । কিন্তু ব্যৰ্থতাৰ হিচাপ কৰিবলৈ হ’লে বেলা ডুবি সাঁজ লাগিবৰ হ’ব । মাত্ৰ ৩০ টকাই সমতলৰ পৰা এভাৰেষ্ট শিখৰলৈ লৈ গৈছে তেওঁক । এনে এক সময় আছিল, অ’টোত যাবলৈ ধাৰ ল’ব লগীয়া হৈছিল ৩০ টকা । তেওঁ আজি ৩০ লাখ টকাৰ গৰাকী । যাৰ প্ৰদৰ্শনৰ গ্ৰাফে শ্বেয়াৰ মাৰ্কেটৰ গ্ৰাফকো চেৰ পেলাব ।

সোমবাৰৰ নিশাটো জীৱন্ত হৈ উঠিব নে নাই, তেওঁ একো গুৰুত্ব নাছিল । কিছুসময়লৈকে তেওঁ এনে এক নিশাৰ বাবে হাহাকাৰ কৰি দুৱাৰে দুৱাৰে ঘূৰি ফুৰিছিল । পঞ্জাৱ ঘূৰাই পঠাইছিল । কলকাতাই দায়িত্ব ল’ব বিচৰা নাছিল । ৰাজস্থানেও কৰিলে বিমুখ । শেষত বাণিজ্যিক চহৰে তেওঁক মুকলি আকাশৰ তলত দুহাত মেলি আদৰিলে । মুম্বাই হৈছে সপোনৰ চহৰ । তাতেই অশ্বিনী কুমাৰৰ সপোন বাস্তৱায়িত হ’ল । বিপক্ষত কেকেআৰক দেখাৰ পিছতেই যেন বাঢ়িছিল জেদ?

যশপ্ৰীত বুমৰাহ তেওঁৰ আদৰ্শ । মুম্বাই ইণ্ডিয়ানছে এইবাৰ সেই বুমৰাহক নাপালে । কিন্তু কি আচৰিত, এজন যুৱকে বুমৰাহৰ অভাৱ দূৰ কৰিলে । যাৰ আই পি এল খেলাৰ অভিজ্ঞতা নাছিল । সোমবাৰে বিয়লিলৈকে তেওঁ কেৱল নেট বলাৰ হিচাপেহে পৰিচিত আছিল । সেই অশ্বিনীয়ে ৱাংখেড়েত খেলপথাৰত নামি ৪ টা উইকেট দখল কৰিলে । তেওঁৰ দখল কৰে আন্দ্ৰে ৰাছেল আৰু আজিংক্য ৰাহানেৰ দৰে খেলুৱাৱৈৰ উইকেট । অভিষেক মেচতেই ৪ টা উইকেটত দখল কৰি সকলোকে আচৰিত কৰি তোলে মোহলীৰ এই ল’ৰাটোৱে ।

সোমবাৰৰ নিশাটো দেউতাক হৰকেশ কুমাৰে পাহৰিব নোৱাৰে । পৰিয়ালত নাই ধনবল । গতিকে পুতেকক খেলিবলৈ পইচাও দিব পৰা নাছিল । পুত্ৰৰ আচৰিত উত্থান দেখি পিতৃয়ে স্তম্ভিত হৈ আনকি ক’লে, “তেওঁ মোৰ পৰা প্ৰতিদিনে ৩০ টকা বিচাৰিছিল । শ্বেয়াৰ অ’টোত মোহলী ষ্টেডিয়ামলৈ গৈ প্ৰেকটিছ কৰিবলৈ । বৰষুণ হওক বা প্ৰচণ্ড ৰ’দ, কেতিয়াও উপাৰ্জন কৰি পোৱা নাছিল । যিদিনা মুম্বাই ইণ্ডিয়ানছে তেওঁক নিলামত কিনিছিল, সেইদিনা মই গম পাইছিলোঁ যে তেওঁ প্ৰতিটো পইচাৰ মূল্য জানে । ল’ৰাটো হেৰাই নাযায় ।”

যিমানেই সৰু নহওক কিয়, মোহলীয়ে অশ্বিনীৰ মুখখন দেখিছে । ইটোৰ পিছত সিটো আই পি এল দলৰ সৈতে ট্ৰাইয়েলত ব্যৰ্থ হ’লে তেওঁৰ বন্ধুসকলে তেওঁৰ কাষত থিয় দিছিল । সেই বন্ধুসকলে ধন সংগ্ৰহ কৰি অশ্বিনীৰ বাবে বল কিনে । ২৩ বছৰীয়া ল’ৰাটোৱে তেওঁলোকক নিৰাশ কৰা নাছিল । মুম্বাই ইণ্ডিয়ানছে ক্ৰয় কৰাৰ পিছত অশ্বিনীয়ে অঞ্চলটোৰ সকলো ক্ৰিকেট একাডেমীক ক্ৰিকেট কিট আৰু বল বিতৰণ কৰে । যাতে তেওঁৰ দৰে আন কোনোবাই আই পি এলৰ মঞ্চলৈ আহিব পাৰে ।

সৰুৰে পৰা অশ্বিনীয়ে উজ্জ্বল পোহৰৰ ষ্টেডিয়ামত খেলাৰ সপোন দেখিছিল । তেওঁৰ জাৰ্চিৰ পিছফালে তেওঁৰ নাম লিখা থাকিব । বহুতৰে পিঠিত নাম লিখা থাকে, কিন্তু কিমানজনৰ নাম ৰাতিটোৰ ভিতৰতে লিখা হয়, অশ্বিনীৰ দৰে?

প্ৰতিবেদন- অভিষেক সেনগুপ্ত, স্প’ৰ্টছ এডিটৰ, TV9-বাংলা