ৱাকফ ব'ৰ্ড

ৱাকফ আৰবী শব্দ ‘ৱকুফা’ৰ পৰা আহিছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে বাধা দিয়া বা বন্ধ কৰা। ৱাকফৰ মাটি বা সম্পত্তি দান-বৰঙণিৰ বাবে সংৰক্ষিত, অৰ্থাৎ এই সম্পত্তি কোনেও কিনিব বা বিক্ৰী কৰিব নোৱাৰে। কোনো ব্যক্তিয়ে যেতিয়া আল্লাহৰ নামত নিজৰ সম্পত্তি দান কৰে তেতিয়া তাক ৱাকফ সম্পত্তি বুলি কোৱা হয়।ভাৰতত এই মাটি ৱাকফ ব’ৰ্ডে চোৱাচিতা কৰে। বিভিন্ন ৰাজ্যৰ বাবে ৱাকফ ব’ৰ্ড বেলেগ বেলেগ। তেওঁলোকৰ পথ প্ৰদৰ্শনৰ বাবে কেন্দ্ৰীয় ৱাকফ ব’ৰ্ড আছে। ৱাকফ ব’ৰ্ডে এই সম্পত্তি জনকল্যাণৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। ব’ৰ্ডে ৱাকফৰ সম্পত্তি ভাড়াত দিব পাৰে বা আন কল্যানমূলক আঁচনিত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে।

ভাৰতত ১৯৫৪ চনত জৱাহৰলাল নেহৰু চৰকাৰে ৱাকফ আইন গৃহীত কৰি ৱাকফ ব’ৰ্ডক কেন্দ্ৰীকৰণ কৰিছিল। চৰকাৰী পৰিসংখ্যা অনুসৰি, ভাৰতত মুঠ ৮ লাখ ৭০ হাজাৰ ৱাকফ সম্পত্তি আছে, যি ৯.৪০ লাখ একৰ মাটিত বিস্তৃত হৈ আছে।