হিন্দু ধৰ্মত দানৰ মহত্ব অধিক। দান কৰিলে মানুহৰ পুণ্য হয় বুলি কোৱা হয়। দানৰ উদ্দেশ্য মানুহক সহায় কৰা আৰু সমাজত সন্তুলন বজাই ৰখা।

দান বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ যেনে- অন্নদান, বস্ত্ৰদান, ধনদান আদি। কিন্তু কিছুমান বস্তু দান কৰাতো ভাল নহয়। যাৰ বাবে মানুহৰ পাপ হয়।

অন্নদান মহান দান। কিন্তু বাহি খাদ্য দান কৰাতো মহাপাপ বুলি কোৱা হয়। বাহি বা বেয়া হোৱা খাদ্য দান কৰিলে নেতিবাচক প্ৰভাৱ পৰে।

মান্যতা অনুসৰি ষ্টীল বা তামপ সামগ্ৰী দান কৰিব নালাগে। এনে কৰিলে ঘৰৰ সুখ- শান্তি নোহোৱা হয়। ব্যৱসায়তো প্ৰভাৱ পৰে।

ঝাড়ৰ সম্বন্ধ ঘৰৰ লক্ষ্মীৰ লগত। সেয়ে ঝাড়ু দান কৰাতো বেয়া।দান কৰা আৰু দান লোৱা দুয়োজনৰে ইয়াৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।

শাস্ত্ৰ অনুসৰি জোঙা সামগ্ৰী যেনে ছুৰী, কেছি আদি দান কৰিব নালাগে। ইয়াৰ ফলত দুয়োপক্ষৰ মাজত ভুল বুজা- বুজি হয়।