মুখৰ কৰ্কট ৰোগ এক গম্ভীৰ স্থিতি। য'ত মুখৰ যিকোনো অংশ যেনে ওঁঠ, গাল, জিভাত কৰ্কট ৰোগ হ’ব পাৰে।
মুখৰ কৰ্কট ৰোগৰ বাবে বহু প্ৰধান লক্ষণ মুখত দেখা পোৱা যায়। এনে পৰিস্থিতিত এইবোৰ আওকাণ কৰা উচিত নহয়।
যদি আপোনাৰ মুখত ৰঙা বা বগা দাগ বা ঘাঁ হয় আৰু ৩ সপ্তাহতকৈ অধিক সময়ত ভাল নহয়। এয়া মুখৰ কৰ্কট ৰোগৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে।
যদি আপুনি মুখৰ ভিতৰত, জিভা, গাল বা ওঁঠত কোনো ধৰণৰ গুটি বা ফুলা অনুভৱ কৰে, যিটো সময়ৰ লগে লগে ভাল নহয়, তেন্তে ই মুখৰ কৰ্কট ৰোগৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে। বিশেষকৈ যদি ফুলাখিনিত বিষ নাথাকে, কিন্তু স্থায়ী হৈ থাকে।
যদি ব্ৰাছ কৰাৰ সময়ত বা স্বাভাৱিক কথা-বতৰাৰ সময়ত মুখৰ পৰা সঘনাই ৰক্তক্ষৰণ হয়, তেন্তে এইটো কেন্সাৰৰ গুৰুতৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে।
যদি ডিঙিত জ্বলা-পোৰা বা বিষৰ বাবে খাদ্য গিলিবলৈ কঠিন হৈ পৰে, বা বাৰে বাৰে গিলি থকাৰ সময়ত কিবা এটা আবদ্ধ হৈ পৰা যেন অনুভৱ হয়, সেয়াও কেন্সাৰৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে।
কোনো ধৰণৰ খাদ্য বা ব্যায়াম নকৰাকৈ হঠাতে ওজন কমি যোৱাটো শৰীৰৰ কোনো গুৰুতৰ ৰোগৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে। কেন্সাৰত শৰীৰৰ শক্তি সোনকালে খৰচ হয়, যাৰ ফলত ওজন কমি যায়।
পঢ়িবলৈ ক্লিক কৰক